هدف از این تحقیق بررسی آموزش ابتدایی با فرمت docx در قالب 73 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد
فهرست مطالب
آموزش ابتدایی
2-1 آموزش ابتدائی13
2-2 برنامه‌ریزی درسی در آموزش ابتدائی
2-2-1 برنامه درسی14
2-2-2 تعریف برنامه‌ی درسی 14
2-2-3 برنامه‌ی درسی به عنوان فهرست رئوس مطالب15
2-2-4 برنامه‌ی درسی به‌عنوان محصول15
2-2-5 برنامه‌ی درسی به‌عنوان فرایند16
2-3 طراحی برنامه‌ی درسی17
2-3-1 الگوی مبتنی بر موضوعات درسی مدون به‌عنوان منبع اطلاعاتی18
2-3-2 الگوی مبتنی بر دانش‌آموز به عنوان منبع اطلاعاتی19
2-3-3 الگوی مبتنی بر جامعه به عنوان منبع اطلاعاتی 20
2-3-4 سایر طرح‌های برنامه‌ی درسی 21
2-4 تحلیل محتوای کتاب‌های درسی24
2-4-1 تحلیل محتوای توصیفی25
2-4-2 تحلیل محتوای ارتباطی رسانه‌های آموزشی25
2-4-3 تحلیل محتوای استنباطی رسانه‌های آموزشی27
2-21 پیشینه‌ی تحقیق62
2-21-1 سوابق مرتبط63
اولين دوره آموزش و تربيت براي هر انساني به طور رسمي، آموزش ابتدايي است. بعد از آموزش‌هايي كه فرد در محيط خانواده فرا مي‌گيرد، آموزش‌هاي رسمي به عنوان آموزش دوره عمومي شروع مي‌شود. كودكان از سن 5 سالگي وارد عرصه تعليم و تربيت رسمي مي‌شوند و پس از طي 6 سال آموزش و تربيت به دوره بعدي يعني راهنمايي تحصيلي وارد مي‌شوند.
دوره ابتدايي با توجه به اهمیت اش در سال های اخیر مورد توجه دانشمندان علوم تربیتی و روانشناسی قرار گرفته است و حركت های جديدي كه در زمينه توسعه برنامه درسی این دوره در قرن اخير ايجاد شده است که نشان دهنده اهميت زياد آموزش ابتدایی می باشد .
هدف عمده آموزش دوران ابتدایی ، پرورش استعدادها و قابلیت های بالقوه کودکان می باشد ؛ لذا این آموزشها درتمام دنیا ، تحت عنوان آموزشهای عمومی در نظر گرفته می شوند.در جوامع بدوی ، مجموعه میراث فرهنگی بسیار اندک بوده و سطح دانش و مهارت ها آن چنان وسیع نبود ، در نتیجه نیازی به نظام آموزشی منسجم با سبک برنامه خاص احساس نمی شد . آموزش ، بیشتر از طریق خانواده ها انجام می شد و جنبه غیر رسمی داشت.
با گذشت زمان در کشورهای مختلف ، نظام های آموزشی رسمی با ساختار بسیار منظم و برنامه ریزی شده ، شکل گرفت . در ایران با وجود تاریخ و تمدن کهن ، سیستم آموزشی در طول تاریخ دچار تحول گردیده و تحولات بسیار وسیعی در مقاطع مختلف رخ داده است؛ البته دوره ابتدایی با این اسم ، در نظام آموزشی ایران وجود نداشت .
بعد از انقلاب مشروطه در سال ١٢٩٠ هجری شمسی ، قانون معارف برای اولین بار تصویب شد ، در نتیجه آموزش ابتدایی را به عنوان اولین مرحله ساختار نظام آموزشی نوین ایران معرفی نمود و لزوم بسط و گسترش آموزش ابتدایی نوین در تاریخ ایران ، برای اولین بار مطرح شد . در سال ١٣٢٢ طبق قانون تعلیمات اجباری ، آموزش ابتدایی به عنوان یک دوره آموزش عمومی و تعلیمات اجباری ، مطرح و همگانی شد.