توضیحات کامل :

هدف از این تحقیق بررسی کارآفرینی با فرمت docx در قالب 107 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

 

 


فهرست مطالب
کارآفرینی
2-1 مقدمه13
2-2 مفهوم كارآفريني15
3-2 نوع‏شناسي كارآفريني25
4-2 ايجاد سرمايه؛ حاصل كارآفريني سازمانی34
5-2 ضرورت كارآفريني در سازمان37
6-2 سير تطور كارآفريني در سازمان38
7-2 مفهوم كارآفريني سازماني43
8-2 فرآيند كارآفريني سازماني45
9-2 موانع كارآفريني سازماني47
10-2 دیدگاهها و رویکردهای کارآفرینی50
1-10-2 كارآفريني از ديدگاه اقتصاددانان50
2-10-2 كارآفريني از ديدگاه محققين علوم رفتاري61
3-10-2 كارآفريني از ديدگاه دانشمندان مديريت66
11-2 انواع مدلهاي كارآفريني76
12-2 مروري بر تحقيقات پیشین98
13-2 چارچوب نظري و مدل مفهومی تحقيق106
14-2 معرفي گروه صنعتي زرماكارون112

 


واژه كارآفريني از كلمة فرانسوي Entreprendre به معناي «متعهد شدن»  نشأت گرفته است. بنابر تعريف واژه‏نامه دانشگاهي وبستر : كارآفرين كسي است كه متعهد مي‏شود مخاطره‏هاي يك فعاليت اقتصادي را سازماندهي، اداره و تقبل كند. واژة كارآفريني دير زماني پيش از آنكه مفهوم كلي كارآفريني به زبان امروزي پديد آيد، در زبان فرانسه ابداع شد. در اوايل سدة شانزدهم ميلادي كساني را كه در امر هدايت مأموريت‏هاي نظامي بودند، كارآفرين مي‏خواندند.

 


 از آن پس دربارة ديگر انواع مخاطرات  نيز همين واژه با محدوديت‏هايي مورد استفاده قرار مي‏گرفت. از حدود سال 1700 ميلادي به بعد، فرانسويان دربارة پيمانكاران دولت كه دست‏اندركار ساخت جاده، پل، بندر و تأسيسات بودند، به كرات لفظ كارآفرين را بكار برده‏اند (Cochran,2004:26).

 

 

كارآفريني، فرآيندي است كه منجر به ايجاد رضايتمندي و يا تقاضاي جديد مي‏گردد. كارآفريني عبارت است از فرآيند ايجاد ارزش از راه تشكيل مجموعة منحصر به فردي از منابع به منظور بهره‏گيري از فرصتها.  كارآفريني، خلاقيت و كسب و كارهاي مخاطره‏آميز، سوخت موتور اقتصاد مدرن را فراهم مي‏كنند. اهميت اين سه عنصر نمي‏تواند اغراق‏آميز باشد. كارآفرينان كه در رأس كسب و كارهاي مخاطره‏آميزند، در جستجوي فرصت‏ها هستند، و خلاقيت‏ها اغلب ابزاري براي موفقيت آنها تلقي مي‏شوند. 

 

 

كارآفرينان به عنصر تغيير به عنوان يك پديده معمولي مي‏نگرند، و هميشه در جستجوي تغيير هستند به آن واكنش نشان مي‏دهند و از آن به عنوان يك فرصت، بهره‏برداري مي‏كنند. كارآفرينان منابع را از حوزه‏هايي كه بهره‏وري پايين دارند به حوزه‏هايي كه داراي بهره‏وري بالاتري هستند، تغيير مكان مي‏دهند (Dunphy, 2004:1).