آموزش و برنامه ریزی و توسعه
مقدمه
شاید بتوان تحقق انقلاب صنعتی را یکی از عوامل تأثیرگزار در بوجود آمدن ماشین آلات پیچیده و در نتیجه گسترش قابلیتهای مخترعین و افزایش تولید در رشته های گوناگون دانست که نهایتاً سود سرشاری را نسیب کارفرمایان کرد.از سویی دیگر،کار با ماشین آلات جدید نیازمند کارگرانی با حداقل سواد آکادمیک بود و کارگران باید تحت آموزشهایی هرچند کوتاه قرار یگرفتند.همچنین هر کارخانه و کارگاه تازه تأسیس نیازمند متخصصین و مهندسین کارآزموده در آن رشته بود که لزوماً شخص مخترع یا نوآور نبودند بلکه مسؤل نگهداری و اداره ی امور بودند . پس از دستیابی به تولید انبوه کالا،نیاز جدیدی مطرح می شد و آن محل فروش و مصرف بود که باید در این مرحله به سایر شهرها و کشورها منتقل میشد.
از این رو حمل و نقل مطرح شد و بدنبال آن جاده سازی و توسعه ی راههای ارتباطی به عنوان اولویتهای عمرانی جهت توسعه ی اقتصادی در برنامه ها گنجانده شد.برای تمام این مراحل،متخصصانی نیاز بود تا با درایت و برنامه ریزی اصولی و آکادمیک خود به این مراحل جامه ی عمل بپوشانند و اینگونه بود که دولتها و کارفرمایان ابتدا با هزینه ی خود که بعدها بورسیه نام گرفت،اقدام به اعزام افراد جهت تحصیل و کسب مهارتهای کافی در این رشته ها پرداختند.البته ناگفته نماند که اولین دانشگاهها، دانشکده های نظامی بودند که بنا به موقعیت نظامی و سیاسی آن زمان بوجود آمدند.
اگر بخواهیم آموزش در کشوری را بررسی کنیم،ابتدا باید به مسأله ی برنامه ریزی بپردازیمبرنامه ریزی در هر جامعه ای با توجه به نیازهای آن جامعه متفاوت است.هر جامعه با شرایط ویژه ی خود،منجر به اولویت سطوح آموزشی مختلف،کمیت و کیفیت آموزشی متفاوت، درصدمتفاوت نوع تحصیلات،آموزش مستقل یا ضمن خدمت،محرکهای انگیزشی مختلف و اهداف آموزشی مختلف می شود. برای مثال،در جامعه ای ممکن است اولویت به آموزش ابتدایی،متوسطه یا عالی داده شود. کیفیت آموزشی با امکانات واساتید محدود یا کمیت آموزش با محصلین زیاد و امکانات کم مد نظر باشد.گسترش در رشته های علوم پایه و فنی یا تحصیلات ادبی با توجه به نیازهای کشور داشته باشد.
تربیت نیروی کار متخصص یا کارگران ماهر ظمن آموزش صورت گیرد. اقدامات انگیزشی مختلف برای جذب نیروی تحصیلکرده انجام شود ودر نهایت،هدف از آموزش که ممکن است جوابگوی نیازها و تمایلات افراد جامعه باشد یا در جهت ارضای نیازهای دولت باشد.این نکته را باید در نظر گرفت که هر نیازی منجر به افزایش تقاضا و جهتگیری آموزشی نمی‌شود.برای مثال، میتوان مشاغلی را نام برد که از لحاظ اجتماعی و درآمدی جایگاه پایینی دارند؛اگرچه جامعه به آنها نیازمند است،اما تمایل وگرایش به این تخصص ها کم است.
کلمات کلیدی:
آموزش و برنامه ریزی
توسعه ی علمی ایران
عوامل توسعه نیافتگی
نقش اطلاع رسانی در توسعه
فهرست مطالب
مقدمه 1
آموزش و برنامه ریزی 5
پارکهای علمی-تکنولوژیکی 6
بررسی آموزش عالی در ایران 9
عوامل توسعه نیافتگی 15
نقش اطلاع رسانی در توسعه 20
توسعه در کشورهای جهان سوم 21
موانع توسعه ی علمی ایران 22
راهکارهای توسعه ی علمی ایران 25