مقاله سازمان همکاری شانگهای
مقدمه:
وجود سازمانهای بین المللی در جامعه بین‌المللی معاصر واقعیت انكار ناپذیری است كه دولت‌ها آن را نیازی برای حل و رفع مشكلات خود در سطوح منطقه‌ای، ناحیه‌ای و جهانی می‌دانند و اما در سالهای اخیر، تشكیل سازمانهای منطقه‌ای گسترش چشمگیری داشته است این بازیگران جدید به عنوان یكی از مكانیسم‌های تحقق همگرایی منطقه‌ای د رمناطق مختلف جغرافیایی با ماهیت و كاركرد اقتصادی، سیاسی و نظامی تأ‌سیس شده و به تدریج بسط و گسترش یافتند.سازمانهای منطقه‌ای برای برون رفتن از مشكلات اقتصادی، امنیتی و غیره مورد توجه كشورهای قرار گرفته است بخصوص كشورهای در حال توسعه كه با تشكیل اینگونه گروه بندها بتوانند به همگرایی منطقه‌ای مؤثر است پیدا كنند یكی از سازمانهای منطقه‌ای سازمان همكاری شانگهای ما می‌باشد كه بر اساس شرایط و مقتضیات جامعه بین‌المللی و منطقه‌ای تشكیل شده است.
اهمیت شكل گیری سازمان همكاری شانگهای را می‌توان از سه جهت بررسی كرد: اولاً بعد از فروپاشی اتحاد حماهیر شوروی و استقلال كشورهای مشترك المنافع باعث شد تا این كشورها و نیز همسایگان آنها، با معضلاتی به وجود آمده از تحولات بین‌المللی، شرایط خاص منطقه‌ای و مشكلات سیاسی و اقتصادی روبرو شدند. بی ثباتی اقتصادی، ضعف جامعه مدنی و شایط نامساعد سیاسی، نگرانی كشورهای عضو از تشدید اختلافات مرزی و حركات نظامی یكدیگر، نگرانی از تشدید افراط گرایی، تروریسم و جدایی طلبی درمنطقه كه در چندین اجلاس به موضوع اصلی گفتگوهای اعضای سازمان تبدیل شد.دوماً واقعه 11 سپتامبر2001 و درپی آن جنگ افغانستان، آسیای مركزی را از حاشیه به متن كشاند و اهمیت استراتیژیك آن را برای كشورهای غربی دو چندان كرد.تحولات سیاسی جدید، توزان قدرت را به شدت در این منطقه آسیب‌پذیر بر هم زد، در حال حاضر این منطقه بار دیگر عرصه بازی قدرت‌های بزرگ است.و منافع كشورهای عضو بخصوص روسیه و چین را دوچندان به خطر بیندازد.
سوماً این سازمان در چارچوب منافع اعضا و به ویژه چین و روسیه مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و همچنین همگرایی این سازمان با ایران كه باعث رویكرد همسان در مواردی همچون مسئله انرژی هسته‌ای می‌شود و وجود دو كشور اتمی هند و پاكستان نیز در این سازمان كه از لحاظ امنیتی با هم اختلاف دارند مورد توجه است.سازمان همكاری شانگهای بر اساس پیوندهای تثبیت شده تاریخی بین ملت‌های خود و با انگیزه ارتفای همكاری گسترده مایل به اشتراك مساعی به منظور تقویت صلح و تضمین امنیت و ثبات در منطقه در محیطی توام با توسعه تكثرگرایی سیاسی و توجه به روند جهانی شدن اقتصاد و اطلاعات می‌باشند.
آیا این سازمان را می‌توان یك سازمان امنیتی دانست؟ و آیا ساختار آن یك ساختار كاملا امنیتی است یا نه؟ بر اساس تاریخ شكل گیری سازمان كه در فصل بعد در مورد آن توضیع می‌دهم و اهداف و زمینه‌های همكاری سازمان می‌تواند نتیجه گرفت كه آن یك سازمان امنیتی است اما در حال توسعه زمینه‌های دیگر همچون، اقتصاد و مسائل اجتماعی و غیره نیز می‌باشد چون یكی از زمینه‌ها پیشرفت و موفقیت در مسائل اقتصادی و موارد دیگر فراهم كردن صلح و امنیت در منطقه است و یك ساختار امنیتی می‌خواهد كه این مسله بطور تخصصی بررسی كند در همین راستا سازمان یك ارگان به نام تشكیلات منطقه‌ای ضد تروریسیم بوجود آورد .این تحقیق در قالب 2 بخش و 4 فصل است: بخش اول كه شامل تاریخچه و در فصل اول و تیپولوژی سارمان در فصل دوم می‌باشد و بخشدوم شامل اهداف و زمینه‌های همكاری سازمان در فصل سوم و اركان و اعضاء سازمان در فصل چهارم و در نهایت نتیجه و سایر اسناد كه به آن ضمیمه شده می‌باشد.
کلمات کلیدی:
اعضای شریك گفتگو
سازمانهای بین المللی
سازمان همکاری شانگهای
فهرست مطالب
سازمان همکاری شانگهای 0
مقدمه: 1
بخش اول: تاریخچه و تیپولوژی سازمان 3
فصل اول:تاریخچه 3
توافقات مندرج در اعلامیه اول: 5
فصل دوم: تیپلوژی و نوع شناسی سازمان 6
بخش دوم: اهداف و اركان سازمان 7
فصل سوم: اهداف، اصول و زمینه‌های همكاری 7
فصل چهارم : اركان و اعضای سازمان و ساختار آن 10
1- شورای سران كشورها 10
2- شورای رؤسای دولت‌ها (نخست وزیران یا معاونین اول رئیس جمهور) 11
3-شورای وزیران امور خارجه 11
4- اجلاس سران وزارتخانه‌ها و یا آژانسها: 12
5- شورای هماهنگ‌سازان ملی 12
6- ساختار ضد تروریستی منطقه‌ای 14
7- دبیرخانه 14
ب: عضویت وا عضاء سازمان 14
2- اعضاء 15
اعضای اصلی: 15
اعضای ناظر: 16
اعضای شریك گفتگو (Dialogue Partner ) 17
ج- رویه تصمیم گیری 18
د- صلاحیت حقوقی 19
هـ - موارد دیگر منشور سازمان 19
منابع 21